คิดมากไปนะค่ะ ผู้ปกครอง ไม่มีครูคนไหนมีจุดประสงค์ร้ายต่อเด็ก หลอกค่ะ...

เขียนโดย   คุณ แม่ลูกสอง

จริงอย่างที่พูด(ครู)บางคนพูดกับเด็กไม่ค่อยดีครูเลี้งเด็กต้องรักเด็กถ้าไม่รักเด็กไม่ต้องมาเป็นครู(อย่าเอาแต่เงิน)

เขียนโดย   คุณ ผู้ปกครองเด็ก

ดิฉันเคยไปส่งลูกที่ทุกวัน ก็เห็นคุณครูทักทายเด็กดีทุกคนน่ะค่ะ ไม่เคยเจอ นอกจากเด็กบางคนที่ดื้อ ซน ก็เห็นคณุครูดูเหมือนกัน เพราะเราเลี้ยงลูกคนเดียว เรายังด่าลูกเลย เห็นครูเลี้ยงเด็กในห้องตั้งเยอะ ครูเขายังทนได้ บางที่ก็สงสารครูเขาน่ะ น่าเห็นใจ หยวนๆกันหน่อยน่ะ

เขียนโดย   คุณ คุณ ผ้ปกครองเด็ก 1

สวัสดีค่ะ ขอร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยคนนะคะ เข้าใจในความรู้สึกของผู้ปกครองนะคะ ลูกคือดวงใจที่เราเฝ้าถนอม ที่อยากเห็นเขาเติบโตมาในสิ่งแวดล้อมที่ดีที่มีคุณภาพ เด็กในช่วงแรกเกิดถึงหกขวบถือว่าเป็นวัยทองของชีวิต ที่เป็นพื้นฐานของชีวิตเขาต่อไป พัฒนาการเด็กในแต่ละช่วงวัยหรือ เด็กแต่ละคนก็จะไม่เหมือนกันค่ะ เด็กในช่วงวัยอนุบาลเป็นวัยที่อยากรู้อยากเห็น อยู่นิ่งได้ไม่นาน เป็นวัยที่กำลังจดจำ ชอบเลียนแบบผู้ใหญ่ ยังมีอีกมากมายที่เกี่ยวกับเด็กวัยนี้ อยากให้ผู้ปกครองกับคุณครู ใจเย็นๆๆใช้เหตุผลคุยกัน  ..บางครั้ง ลูกคนเดียว พ่อแม่ยังอยากเอาไปไว้ที่โรงเรียนนานๆ เหตุผลคือเราจะได้พักและลูกได้อยู่ในที่ปลอดภัยมีคนดูแล ก็สบายใจสบายกายหายห่วง แต่..บางครั้ง คุณครูก็เหนื่อยมากๆๆ กับการดูแลเด็กตั้ง 20 กว่าคน บางครั้งเจอเด็กพิเศษ เช่น สมาธิสั้นบ้าง เด็กที่ก้าวร้าวที่ชอบตีชอบกัดเพื่อน เท่านี้ครู เขาก็มึนแล้วค่ะ .... เอาใจเขามาใส่ใจเราดู แล้วก็คงแฮป * * * ทั้งครูและผู้ปกครอง แล้วการจัดพัฒนาการดีๆๆจะลงสู่เด็กน้อยของเราไงคะ

เขียนโดย   คุณ อยากให้เด็กๆๆมีความสุขพัฒนาการดีสมวัย

คุณครูต้องมีความเมตตา. มีวาจาสุภาพเพื่อเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับศิษย์.สั่งสอนและอบรมลูกศิษย์ด้วยความรักและเมตตาเปรียบเสมือนว่าเด็กเหล่านั้นคือลูกของตน..ครูผู้นั้นถึงจะเรียกว่ามีจิตวิญญาณของความเป็นครูที่แท้จริง.สมัยก่อนหากพ่อแม่เจอคุณครูก็มักจะเอ่ยปากเสมอว่าเอาให้เต็มที่เลยนะครูถ้ามันดื้อหรือเกเรตีได้เลยฉันอนุญาต.แล้วท่านก็ทำตามนั้นจริงๆเปรียบเสมือนว่าเราเป็นลูกของท่าน.จนเวลาผ่านไปแม้จะ10ปี20ปีเราก็ยังไม่ลืมเลือนคุณครูที่ตีเราและเราก็ไม่เคยโกรธหรือเกลียดท่านเลย.แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปไฉนโลกเรามันกลับตะละปัดขนาดนี้ครูตีหรือดุว่าเด็กไม่ได้อันนี้ก็ต้องมาพิจารณากันใน2กรณี.1.คุณครูทำตัวไม่เหมาะสม.หรือ 2.ผู้ปกครองรักลูกมากเกินไป.จนใครแตะต้องไม่ได้.ในกรณีที่1เคยมีเด็กมาถามว่าสมัยก่อนครูเขาเรียกลูกศิษย์หรือพูดจากับลูกศิษย์ว่า.. * * * .. * * * ..ไหม?บอกตรงๆสะท้อนใจมากเพราะสมัยเรามันไม่มี...และยังมีเรื่องราวอีกมากที่ผมเองไม่สามารถพูดได้(พูดไปอาจโดนข้อหาหมิ่นประมาทได้)แต่ก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้มันเกิดขึ้นเลย.กรณีที่2รักลูกเกินไป.ข้อนี้ต้องระวัง...เคยได้ยินประโยคนี้ไหมครับ"พ่อแม่รังแกฉัน"เพราะเราไม่สอนลูกให้มีเหตุผลให้รู้จักสิทธิและหน้าที่และความรับผิดชอบ.ตามใจลูกเกินไปจึงทำให้ลูกหลงทางและเคยตัว.ที่ควรสอนก็ไม่สอน.ทุกวันนี้เห็นๆกันอยู่ลูกตั้งวงกินเหล้าใต้ถุนบ้านฮาเฮไม่เห็นมีผู้ใหญ่คนไหนสอนหรือว่ากล่าว.ทำไมเรื่องอย่างนี้ถึงเกิดขึ้นได้..ไม่เข้าใจเหมือนกัน.สุดท้ายก็โทษร้านที่ขายเหล้าบุหรี่ให้เด็ก.เฮ่อ...เวรกรรม.เด็กวันนี้คืออนาคตของชาติแล้ว.ถ้าเป็นอย่างนี้อนาคตของชาติจะฝากไว้กับใครหรือครับ.

เขียนโดย   คุณ หมาเฝ้าบ้าน

คุณเครียดมากไปแล้วครับ

เขียนโดย   คุณ ...